Interrupt

معنی‌ها و نمونه‌جمله‌ها

• verb - transitive verb - intransitive B2
  (اندیشه یا سخن و غیره را) قطع کردن، گسیختن، میان حرف کسی دویدن، گسستن، دچار وقفه کردن، بازایستاندن، وابریدن
  • - to interrupt a speaker by repeated questions.
  • - با پرسش‌های پی‌درپی حرف ناطق را قطع کردن.

  • - the noise interrupted my train of thought.
  • - سر و صدا رشته‌ی افکار مرا از هم گسیخت.

  • - the strike interrupted the revival of the factory.
  • - اعتصاب، احیای کارخانه را دچار وقفه کرد.

  • - war interrupted the trade between the two countries.
  • - جنگ، بازرگانی میان دو کشور را مختل کرد.
• verb - transitive verb - intransitive
  بازداری کردن، جلوگیری کردن، مزاحم کار کسی شدن، تداوم چیزی را به هم زدن
  • - an empty plain interrupted by only a few trees.
  • - دشت خالی که فقط چند درخت داشت.

  • - these trees interrupt our view of the sea.
  • - این درخت‌ها جلو منظره‌ی دریا را می‌گیرند.